Pamiętam że będąc dzieckiem wyobrażałam sobie dorosłość jako bycie człowiekiem idealnym. Postępującym nienagannie, zawsze przygotowanym, nie podejmującym niepotrzebnego ryzyka, wolnym od błędów, racjonalnym, odpowiedzialnym. Ah, jak bardzo ta dziecięca teoria została zweryfikowana przez czas! A właściwie powinnam powiedzieć obalona, powalona na łopatki, zmieszana z błotem a potem jeszcze przydeptana, na wypadek gdyby ktoś chciał kiedyś […]