W środowiskach introwertyków niejednokrotnie spotkałam się z dyskusjami na temat tego, czy introwertyzm jest wrodzony, czy też pojawia się dopiero na pewnym etapie życia. Korzystając z okazji warto jednoznacznie rozwiać te wątpliwości – introwersja to cecha osobowości, a jak głosi encyklopedia (PWN), osobowość to „zbiór względnie stałych dla danej jednostki właściwości (cech) psychicznych”. Co to znaczy z perspektywy świeżo upieczonych rodziców oraz wszystkich introwertyków?

Introwertykami się rodzimy i kropka. A nasze mózgi funkcjonują nieco inaczej niż mózgi naszych ekstrawertycznych znajomych (więcej na ten temat tutaj: <klik>). Zgoda: doświadczenie życiowe oczywiście ma na nas wpływ. Z biegiem lat możemy stać się bardziej lub mniej towarzyscy, zmienić swoje zainteresowania, czy sposób spędzania czasu. Ale nie zmieni się nasz typ osobowości.

Biorąc pod uwagę powyższe wnioski, pierwsze oznaki introwersji powinny pojawiać się u dzieci już w pierwszych latach życia. Często przypominam sobie moje własne przedszkolne początki, kiedy wszystkie dzieci uczestniczyły we wspólnych zabawach z wychowawczynią, a ja w tym czasie wolałam obserwować wszystko z boku, siedząc na bujanym koniku. I nie dlatego że się bałam, po prostu tak było mi lepiej. Co ciekawe, rodzice dowiedzieli się o tym po kilku ładnych miesiącach! Tak szczegółowo opowiadałam o grach i zabawach organizowanych w przedszkolu, że nikt nie zorientował się, że sama nie biorę w nich udziału. Jak widać więc, dostrzeganie introwertyzmu u małego dziecka nie jest rzeczą oczywistą.

Tymczasem pierwsze symptomy osobowości u dziecka przejawiają się bardzo wcześnie, już w okresie niemowlęcym. Poniżej przedstawiam te najbardziej charakterystyczne dla najmłodszych introwertyków.

1. Potrzeba schronienia

Dorośli introwertycy potrzebują czasu tylko dla siebie by odpocząć i pozbierać myśli. Okazuje się, że podobną potrzebę mają również niektóre malutkie dzieci. Odpowiednim dla nich miejscem będzie domowe, bezpieczne zacisze, lub bardzo spokojny i kameralny żłobek, w którym będą nieco odseparowane od innych maluchów. W przeciwnym razie mogą być zaniepokojone nadmierną ilością bodźców zewnętrznych.

2. Chcę, ale jestem ostrożny

Wszystkie dzieci uczą się poprzez próbowanie różnych rzeczy. Może się to przejawiać zarówno przez wkładanie przedmiotów do buzi i sprawdzanie czy nadają się do jedzenia, lub np. poprzez rzucenie piłki żeby zbadać, czy odbije się od ziemi. Drobna różnica w przypadku introwertyków polega na tym, że pomimo swej ogromnej ciekawości, są oni bardziej ostrożni w eksploracji otoczenia. Nie bój się więc, że Twoje dziecko nie ma wyobraźni, lub nie jest ciekawe świata. Z pewnością ma ogromną wolę nauki, tylko poznaje wszystko na swój własny sposób.

3. Czas w samotności

Czy Twoje dziecko ożywia się na dużych przyjęciach, czy wygląda na bardziej zadowolone podczas kameralnych spotkań? W przypadku introwertycznego malucha poprawna będzie zapewne ta druga odpowiedź. Może on się czuć niekomfortowo podczas aktywności grupowych, jednak nie oznacza to jeszcze, że nie będzie chciał się bawić z innymi dziećmi. Po prostu będzie potrzebował później nieco więcej czasu w samotności.

4. Nerwowość

Czy każdy drobny hałas wprowadza Twoje dziecko w stan gotowości? Według Dr. Rebecci Chicot, ekspertki od rodzicielstwa, dzieci, które są bardziej bojaźliwe i płochliwe bardzo często okazują się być introwertykami. Dlatego jeśli zauważysz, że Twoja pociecha łatwo się denerwuje i silnie reaguje na każdy bodziec, może to być oznaką jej introwertycznej osobowości.

5. Moment narodzin

Czy waga dziecka, lub fakt, że urodziło się ono przedwcześnie może wpływać na jego osobowość? Według badań opublikowanych w brytyjskim Archives of Disease in Childhood – Fetal & Neonatal Edition, te dzieci, które urodziły się znacznie przed planowanym terminem porodu, lub ważyły niewiele, mają większą tendencję do bycia introwertykami. Oczywiście pamiętajmy przy tym, że nie ma dwóch jednakowych noworodków, a powyższe badania są jedynie sugestią, a nie wyznacznikiem introwersji.

6. Samotnik? Nie!

W społeczeństwie panuje ogólna tendencja do łączenia introwersji z nieśmiałością. Tymczasem zarówno w przypadku dorosłych jak i dzieci, te dwie cechy niekoniecznie muszą iść ze sobą w parze.  Pamiętajmy że introwertyzm u dzieci to przede wszystkim zwiększona wrażliwość na bodźce zewnętrzne. Zamiast więc myśleć w kategoriach nieśmiałości zauważ, że Twoje dziecko podchodzi do sytuacji towarzyskich w sposób, który daje im poczucie spokoju i bezpieczeństwa.

7. Mam oko na szczegóły

Czy Twoje dziecko spędza dużo czasu oglądając swoje zabawki z każdej możliwej strony? Lub jeśli potrafi już mówić, to czy dopytuje z dociekliwością o każdą najmniejszą rzecz? Ciekawość i skupienie na szczegółach w przypadku najmłodszych z dużą dozą prawdopodobieństwa może wiązać się z introwertyzmem. Dociekliwy umysł u dziecka z pewnością rozkwitnie, jeśli tylko damy mu przestrzeń i swobodę do badania świata w jego własnym tempie.

8. Dużo mówię

W przypadku dorosłych mogłoby to trochę kłócić się z wizerunkiem introwertyka… ale u dzieci sytuacja nie jest już tak oczywista 😉 Maluchy które nie potrafią jeszcze mówić, bardzo często wypowiadają wiele słów w sobie tylko znanym języku. Jeśli widzisz, że dziecko nie ma nic przeciwko byciu samemu w kołysce i lubi przy tym do siebie mówić, być może jest introwertykiem. W ten sposób zapewnia sobie rozrywkę i pokazuje, że może bawić się dobrze również samo.

P.S Jeśli masz nieco starsze dziecko i lubisz rozwiązywać testy, zajrzyj też tutaj: <klik> 🙂

Źródło: https://www.romper.com/p/9-signs-your-baby-is-introvert-30225